Czym są tryby 1, 2, 3 i 4?

W standardzie ładowania ładowanie podzielone jest na tryb zwany „trybem”, który opisuje m.in. stopień zabezpieczeń podczas ładowania.
Tryb ładowania – MODE – w skrócie mówi coś o bezpieczeństwie podczas ładowania. W języku angielskim nazywa się to trybami ładowania, a oznaczenia nadawane są przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną zgodnie z normą IEC 62196. Wyrażają one poziom bezpieczeństwa i konstrukcję techniczną ładunku.
Tryb 1 – Nieużywany w nowoczesnych samochodach elektrycznych
Jest to najmniej bezpieczne ładowanie i wymaga od użytkownika przeglądu obciążenia i czynników ryzyka, które mogą mieć znaczenie. Nowoczesne samochody elektryczne, wyposażone w przełącznik typu 1 lub 2, nie korzystają z tego trybu ładowania.

Tryb 1 oznacza normalne lub powolne ładowanie ze zwykłych gniazdek typu Schuko, które są naszym typowym gniazdkiem domowym w Norwegii. Można zastosować także złącza przemysłowe (CEE), czyli okrągłe złącza w kolorze niebieskim lub czerwonym. Tutaj samochód jest podłączony bezpośrednio do sieci za pomocą kabla pasywnego bez wbudowanych funkcji bezpieczeństwa.

W Norwegii obejmuje to ładowanie styku 1-fazowego 230 V i styku 3-fazowego 400 V prądem ładowania do 16 A. Złącza i kable muszą być zawsze uziemione.
Tryb 2 – Ładowanie wolne lub ładowanie awaryjne
Do ładowania w trybie 2 stosowane są również standardowe złącza, jednak ładowanie odbywa się za pomocą kabla ładującego, który jest półaktywny. Oznacza to, że kabel ładujący ma wbudowane funkcje bezpieczeństwa, które częściowo eliminują ryzyko, które może wystąpić podczas ładowania. Kabel do ładowania z gniazdem i „przeciągiem”, który jest dostarczany ze wszystkimi nowymi samochodami elektrycznymi i hybrydami typu plug-in, to kabel do ładowania w trybie 2. Nazywa się to często kablem do ładowania awaryjnego i jest przeznaczony do stosowania, gdy nie jest dostępne żadne inne lepsze rozwiązanie do ładowania. Kabel może być również używany do zwykłego ładowania, jeśli zastosowane złącze spełnia wymagania normy (NEK400). Nie jest to zalecane jako idealne rozwiązanie do regularnego ładowania. Tutaj przeczytasz o bezpiecznym ładowaniu samochodu elektrycznego.

W Norwegii tryb 2 obejmuje ładowanie styku 1-fazowego 230 V i styku 3-fazowego 400 V prądem ładowania do 32 A. Złącza i kable muszą być zawsze uziemione.
Tryb 3 – Normalne ładowanie przy użyciu stacjonarnej stacji ładującej
Tryb 3 obejmuje zarówno wolne, jak i szybsze ładowanie. Funkcje sterowania i bezpieczeństwa w trybie 2 są następnie integrowane w dedykowanym gnieździe ładowania samochodów elektrycznych, zwanym również stacją ładowania. Pomiędzy samochodem a stacją ładującą znajduje się komunikacja, która dba o to, aby samochód nie pobierał zbyt dużej mocy oraz aby do czasu, aż wszystko będzie gotowe, nie będzie podawane napięcie ani na kabel ładowania, ani na samochód.

Wymaga to zastosowania dedykowanych złączy ładujących. Na stacji ładującej, która nie ma stałego kabla, musi znajdować się złącze typu 2. W samochodzie jest to Typ 1 lub Typ 2. Przeczytaj więcej o tych dwóch typach styków tutaj.

Tryb 3 umożliwia również rozwiązania inteligentnego domu, jeśli stacja ładująca jest na to przygotowana. Następnie prąd ładowania można zwiększać i zmniejszać w zależności od innego zużycia energii w domu. Ładowanie można także przesunąć do pory dnia, w której prąd jest najtańszy.
Tryb 4 – Szybkie ładowanie
Jest to szybkie ładowanie DC za pomocą specjalnej technologii ładowania, takiej jak CCS (zwana także Combo) i rozwiązanie CHAdeMO. Ładowarkę umieszcza się następnie w stacji ładującej wyposażonej w prostownik wytwarzający prąd stały (DC), który trafia bezpośrednio do akumulatora. Istnieje komunikacja pomiędzy samochodem elektrycznym a punktem ładowania w celu kontrolowania ładowania i zapewnienia wystarczającego bezpieczeństwa przy dużych prądach.